Ke Kumu Hawaii, Volume I, Number 2, 26 November 1834 — Page 13

Page PDF (759.42 KB)

1834.) KUMU HAWAII. 13.

 

                16 Heaha ke ano o kona hilahila ole?
                No ke aha la i hilahila ole ai o Paulo i ka olelo maikai?
                O ke aha la ia olelo? a i mea aha ia?
                Lilo ia i mea mana e ola'i, no wai?
                Ua haiia'ku ia olelo ia wai mua?
                17 Heaha ka mea i hoikeia ma ia olelo maikai?
                Mahea la i hoapono mai ai ke Akua i kanaka?
                Heaha ke ano o kona hoapono ana i kanaka manaoio?
                18 Mahea i hoikeia mai ka inaina o ke Akua? I ke aha la?
                Heaha ko ke Akua inaina? E hoopai i ka hewa o wai? Ke akea lakou i ke aha? Pehea la?
                19 Na wai i hoakaka mai i na mea e hiki i kanaka ke ike aku?
                20 Heaha ko ke Akua mea i nana ole ia? Mahea la e maopopo lea ai ia?
                Inahea ka maopopo ana?
                21 A ike na kanaka ia ia pehea lakou? Pehea ko lakou manao?
                Ua aha ia ko lakou naau hawawa?
 

KAMAKAMAILIO 2.

                Wahou. Auhea oe Kekahiko. E paa mai oe i ke pani, a makia aku au i na ami.
                Kekahiko. A pau keia, alaila kanu kaua i ka uala, a me ka maia, a me ke kapiki, a me ke akaakai, i mea ai na kakou.
                W. Kahaha! Ka inoa he nui ka ai ma ka loi a me ka maia ma ke kuauna. Akahi kanaka manao nui i ka ai.
                K. Heaha hoi; o ka mea ia e ola ai ke kanaka.
                W. Eia ko'u manao. He nui ka ai a kakou, a me ka ia. A ina e hookupu mai ka mea nona ka aina, aole e nele ka aina. Aka, o kou kino he hele wale ia; aole kapa e uhi ai. He hemahema hoi ka hale, aole he wahi mea oloko, o na pa ipu wale no, a me na wahi moena Ke manao nei au e kanu i ka mea e kuai aku ai, a loaa mai i na mea e lako ai kaua.
                K. Aole paha e hiki, aole he awa ma Koolau nei e hiki mai ai ka moku haole. A ina e halihali aku kaua i ka mea ai ma Kou, he pono ole no ka loihi. Pau e na mea ai i ka pala.
                W. E kanu hoi kaua i mea mama, pala ole, a lawe aku malaila.
                K. Heaha?
                W. O ka pulupulu.
                K. Auwe! me e ka luhi!
                W. Aole luhi loa. E waele ka mahakea a pau, kanu lalani iho, aole nae pilikia loa. I hookahi anana ke kaawale mawaena o na makalua anoano.
                Kiko iho la o Wahou ma ke one penei:—
                •  •  •  •  •  •  •  •  •  •  •
                •  •  •  •  •  •  •  •  •  •  •
                •  •  •  •  •  •  •  •  •  •  •
                A olelo hou uku la,
                Pela e kanu ai. I hookahi anana, mai kekahi makalua a i kekahi makalua. I elima hoi anoano ma ka makalua hookahi.
                K. I ka manawa e kanu ai?
                W. Mawaena o ka hooilo, a pau ke poko. Ina paha e ua ana i ka po, kakahiaka kanu. E kupu wawe no. A nahelehele wale aku. A ulu ae, i ka oloolo wawae paha, e uhuki aku i na laau iki a pau, koe hookahi wale no,
                K. Ahea waele hou?
                W. A i ka ulu hou ana o ka nahelehele. Eia kekahi mea nui; ina e kiekie ana ka laau a i ka umauma paha, alaila, ou i ka maka o na lala, o kiekie aunei aole e hiki ke lalau ae a ohi mai ka pulupulu. Eia kekahi mea, ina paha e make kekahi laau, pono e kanu hou.
                K. O ka nele hoi kekahi o ka anoano.
                W. Oia. O ko'u manao, e hele kaua e noi aku i ka mea pulupulu i anoano, na kaua e ohiki a hoihoi aku ka pulupulu na lakou, koe mai ka anoano na kaua. A ulu ka kaua, e lawe aku ka haole, na lakou e ohiki.
                K. Pehea?
                W. He mea kaa ka ka haole, hiki wawe keia mea ia lakou ke hana. K. Pono io no la. W. Ke lewa pono nei anei keia pani a'u e hana nei?
                K. Ae. Pehea la e paa ai? W. E hou ka puka ma ka laau ku, e papani aku ke pani, a hookomo i ke kui laau; a i kuai kaua i ka pulupulu, e loaa mai paha i ka lakapaa maikai. K. Pehea la ke kuai ana o ka pulupulu?
                W. Eia ke kuai ana ma Honolulu, hookahi pika, he umikumamalima dala, o ka pulupulu wale no.
                K. Ina paha me ka anoano pu, aole i ohikiia, ehia dala o ke kuai ana?
                W. Hookahi pika, eono dala a me ka hapaha, a ina he paona, umikumamalua dala a me ka hapalua o ka paona hookahi.
                K. Ua like paha me ha iliahi?
                W. Pela ke kuai ana ma ke kau paona, he puolo nui no hoi o ka pulupulu. O ko'u manao, aole luhi loa ka pulupulu e like me ka iliahi; ua like me ka pa lepo a kaua i hana iho nei, he kokoke, aole make hele ma kuahiwi loa e inu aku ai.
                K. Oiaio no paha la. Pono loa ka hoi ka pulupulu ke kanu. Ina hoi kaua e hele koke aku, a imi i ka anoano.
                W. Apopo no paha.
                K. E hoi kaua e paina.
 

DEATH OF MR. DOUGLAS.

The following letter has been kindly furnished for publication. It may be proper to remark that Mr. DAVID DOUGLAS, whose untimely and tragical death his friends and the community sincerely deplore, was born at Perth, Scotland, and had travelled in various parts of the world as a naturalist connected with the Horticultural Society of London. It is supposed his age was about 40 years.
The body was examined at Honolulu, Aug. 3, by a number of medical gentlemen, and from the marks found on it, they were unanimous in the opinion that his death was accidental.
 
Hilo, Hawaii, July 15, 1834.
To Richard Charlton, Esq., his Britannic  Majesty's Consul at the Sandwich Islands;
                Dear Sir,—Our hearts almost fail within us, as we undertake to perform the melancholy duty which devolves upon us to communicate the painful intelligence of the death of our friend Mr. Douglas, and such particulars thus far, as we have been able to gather.
                The tidings reached us when we were every moment awaiting his arrival, and expecting to greet him with a cordial welcome. But alast! He whose ways and thoughts are not as ours, saw fit to order it otherwise; and instead of being permitted to welcome the living friend, our hearts have been made to bleed as we have performed the offices of humanity to his mangled corpse. Truly, we must say that the ways of the Lord are mysterious, and his judgements past finding out. But it is our unspeakable consolation o know that those ways are directed by infinite wisdom and mercy, and that though clouds and darkness are round about Him, yet righteousness and judgement are the habitation of his throne.
                But we proceed to lay before you as full information as it is in our power to do at the present time, concerning, this distressing